Artykuły uczniów

Pragnę pokazać parę typowych rozwiązań w polskim szkolnictwie które zniechęciło uczniów do nauki i jak rozwiązało je liceum CHALO.

​

Zimna relacja nauczyciela z uczniem

W szkole przyjęło się, że uczeń powinien znać swoje miejsce w szeregu. On jest przedmiotem nauczania, a podmiotem jest nauczyciel. Nie wchodzi się w dyskusję z nauczycielem, nauczyciele są lepsi od uczniów bo są starsi i ukończyli studia.

(W CHALO relacja nauczyciela z uczniem zmierza bardziej w stronę pomocnych kolegów. Pomagają w tym też tutoringi)

​

Porządek w klasie

Ktoś kiedyś wymyślił, żeby uczniowie siedzieli w ławkach poustawianych w rzędach, a nauczyciel za katedrą. I tak jest najlepiej – symetrycznie i porządnie. W kościele też wierni siedzą rzędami wpatrzeni w kapłana. Czyli przestrzeń klasowa oddaje właściwą hierarchię ważności.

(W naszej szkole ławki są ustawione różnymi sposobami aby uczestniczyć wszyscy razem w lekcji a nie siedzieć wpatrzeni w plecy kolegów wpatrzeni tylko w nauczyciela)

​

Poziom nauczania

w innych szkołach gdzie klasy są przepełnione nie ma możliwości aby traktować uczniów indywidualnie. Jeżeli dla kogoś poziom jest za wysoki to musi zapisać się na korepetycje i nadganiać swoich kolegów w domu. Jeżeli poziom jest za niski to można zapisać się na zajęcia dodatkowe i rozwijać swoją umiejętność gdzieś indziej.

(w naszej szkole zawsze można podejść na pracy własnej do nauczyciela aby ci pomógł w realizacji materiału jeżeli tak owy cię przewyższa.)

​

Wyścig ocen

W systemie szkolnictwa oceny nie są tylko dla ucznia aby zobaczył swoje postępy lub sprawdził nad czym musi jeszcze popracować. Uczniowie wiecznie mają przed oczami numerki mówiące o tym jak nauczyciel ocenił ich pracę. Oceny stały się pewnego rodzaju porównywaniem się do rówieśników kto ma lepszą średnią, kto zdobędzie czerwony pasek na świadectwie na koniec roku a kto nie. Wynagradzanie uczniów z najlepszymi wynikami drobiazgami w postaci książek lub kart podarunkowych zostawiając tych „mniej zdolnych” upokorzonych z tyłu sali.

(W CHALO nie ma typowych ocen tylko kolory, które pokazują w jakim stopniu uczeń zapanował nad programem do zrealizowania oraz bardziej skupiają się na ocenach opisowych, które dają uczniowi znacznie więcej informacj o jego pracy niż numerki od 1 do 6 o określonej wadze. Ustala z nauczycielem swoją ocenę końcową biorąc pod uwagę pracę wykonaną w całym roku.)

​

Prace domowe

Wiele ludzi nie jest wstanie sobie nawet wyobrazić szkoły bez prac domowych lecz to właśnie one najczęściej zniechęcają uczniów do nauki. Szkoła już zajmuje ogromną część życia każdego ucznia i zadając prace domowe nauczyciele zajmują kolejną część życia ucznia jaką jest jego dom lub po prostu życie poza szkolne. Po całym dniu spędzonym na nauce w szkole dzieci chcą odpocząć lub robić rzeczy, których w szkole robić nie mają jak. Mało kto chce zaglądać do podręczników i wykonywać zdania.

(W liceum CHALO młodzież ma określony czas w dniu nauki w szkole na zrobienie zadań aby nie musieć ich robić w szkole)

​

Narzucanie rozszerzeń

Jeżeli uczeń lubi jakiś przedmiot i chciał by realizować go w zakresie rozszerzonym, musi się przygotować na narzucone z góry inne przedmioty, które będzie musiał realizować w zakresie rozszerzonym. Powiedzmy, że czujesz się pewnie z biologii i nią się interesujesz. Szkoła pozwoli ci realizować ją w zakresie rozszerzonym tylko pod warunkiem, że będziesz też realizować chemię, której kompletnie nie rozumiesz. Wtedy tracisz chęć ogólnie do nauki, ponieważ wiesz, że musisz realizować przedmiot, którego nie lubisz w zakresie rozszerzonym.

(W CHALO uczniowie mogą sami sobie wybrać przedmioty, które chcą rozszerzać i ich ilość.)